- سراچه گل(سَ چَ / چِ یِ گُ)
کنایه از عرش باشد که فلک اعظم است. (آنندراج) (برهان). عرش. (رشیدی) ، کنایه از دنیا. (برهان) (آنندراج).
معنی سراچه گل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ایل تیمور بخش حومه شهرستان مهاباد. دارای 256 تن سکنه. آب آن از رود خانه مهاباد. محصول آنجا غلات، چغندر، توتون و حبوبات. در دو محل بفاصله 5 کیلومتر بنام سیاه گل بالا و پائین مشهور و سکنۀ سیاه گل بالا 130 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
ساق پا تا مچ